Sklep muzyczny iTunes to internetowa firma prowadzona przez firmę Apple Inc. Jego celem jest sprzedaż plików multimedialnych do pobrania, takich jak muzyka i filmy. Jego niedawny sukces, który rozpoczął się w 2003 roku, otwiera wiele pytań o to, do kogo Apple kieruje reklamy i jakie techniki zastosowali, aby osiągnąć ten sukces. Aby poniższy esej był krótki, przyjrzymy się tylko stronie głównej sklepu muzycznego iTunes.

Strona główna sklepu iTunes jest podzielona na kilka kategorii. Każdy z nich można zbadać przez pryzmat semiologii na kilka sposobów. Na początek przyjrzymy się kategorii zatytułowanej „Nowe wydania”, która informuje potencjalnych konsumentów o tym, co ostatnio ukazało się w sklepie iTunes Store. Sekcja zawiera kategorie dla kilku różnych rodzajów mediów, ale otwiera się na nowe wydania muzyczne i wyświetla okładki każdego nowego albumu. Te okładki albumów to każdy znak ikoniczny, ponieważ każdy z nich to obraz na ekranie komputera, który przypomina coś innego, głównie zdjęcia ludzi i rzeczy.

Następnie możemy przejrzeć sekcję zatytułowaną „Szybkie łącza”. To jest lista łączy internetowych, które prowadzą do stron internetowych, które są często odwiedzane przez klientów sklepu iTunes Store lub są witrynami, które firma Apple chce odwiedzać dla swoich klientów. Ta sekcja może być zdefiniowana jako indeksowa, ponieważ wskazuje odbiorcom miejsca, które mogą odwiedzić w Internecie.

To samo dotyczy sekcji zatytułowanej po prostu „iTunes STORE”, która jest kolejną indeksowaną listą lokalizacji internetowych. Ale ta sekcja wykorzystuje interesującą technikę. Na liście, obok linku do filmów, znajduje się pomarańczowa bańka ze słowem „nowy” w środku. To połączenie dwóch znaków. Jednym ze znaków jest słowo „nowy”. Jest napisany alfabetem łacińskim, który jest powszechnie uznanym kodem, i jest zorganizowany zgodnie z konwencją języka angielskiego, dzięki czemu tworzy rozpoznawalne znaczenie.

Słowo „nowy” jest również ważne, ponieważ jest pisane inaczej. Jedno i drugie, napisane wielkimi literami i pogrubioną czcionką. Oba te style mają na celu zwrócenie uwagi na ten obszar ekranu.

Pomarańczowa bańka jest również ważnym znakiem, który służy do zwrócenia uwagi na link do filmów. To się udaje, ponieważ kolor pomarańczowy jest inny niż wszystko dookoła, co można odnieść do semiotycznego poglądu na system różnic. Ponieważ ta pomarańczowa bańka jest inna niż otaczająca ją szarość, wiemy, że autorzy starają się zaznaczyć ten obszar ekranu. To działa tylko dlatego, że pomarańczowy jest powszechnie akceptowanym i rozpoznawalnym kodem wizualnym.

Ta sama technika została wykorzystana w reklamie zespołu „Counting Crows” u góry ekranu. Na dole reklamy znajduje się ta sama pomarańczowa bańka, tym razem z napisem „Zamów w przedsprzedaży”. To ponowne użycie znaku jest dowodem na to, że chociaż projektanci strony wzorują swoje projekty na wcześniej istniejących kodach, tworzą również i ponownie wykorzystują własne kody, które będą zrozumiałe dla wielu, i szczególnie rozpoznawalny dla stałych konsumentów.

Kolejna szczególnie interesująca sekcja na stronie to „Na topie”. Ta sekcja strony zawiera listę wszystkich najpopularniejszych utworów muzycznych, filmów, audiobooków, podcastów i gier do pobrania. Szczególnie interesujący w tej sekcji jest jej tytuł „Co jest na topie”, na który można spojrzeć dwojako, denotatywnie i konotatywnie. Denotatywnie to zdanie pyta: „Co ma wysoką temperaturę?” najwyraźniej nie zamierzony przekaz. Konotacyjnie nazwa tej sekcji opisuje materiał wymieniony jako popularny lub „gorący”.

To użycie slangu daje nam wskazówkę, kim jest docelowa grupa demograficzna sklepu. Ponieważ slang jest znakiem, który mogą rozszyfrować tylko członkowie określonej kultury, docelowa grupa demograficzna musiałaby być grupą, która zarówno rozumie kulturową konotację tego wyrażenia, jak i która nie ma nic przeciwko używaniu go na stronie sprzedaży firmy. W przypadku internetowego sklepu iTunes Store, ponieważ rynek, do którego Apple próbuje się odwołać, to młodzież posiadająca komputery, dane demograficzne są łatwo dostępne. To idealne dopasowanie między ludźmi, którzy mają dostęp do sklepu, a tymi, którzy domagają się multimediów do pobrania, jest jednym z czynników, które doprowadziły do ​​wielkiego sukcesu Apple.

Strona główna iTunes Store to jednak nie tylko sekcje plików multimedialnych. Jest również usiany reklamami. Reklamy te pomagają nam jeszcze zawęzić pogląd na to, kto jest docelowym czytelnikiem. W omawianym dniu, 1 marca, banery reklamowe u góry ekranu dotyczyły programów „Quarterlife” i „American Idol” oraz zespołu „Counting Crows”.

Najbardziej wymowna z tych trzech reklam jest reklama „Quarterlife”, programu opowiadającego o grupie sześciu młodych, białych, dwudziestokilkuletnich dorosłych, dorastających w erze cyfrowej. Ta reklama jest pełna ideologicznych znaczeń. Jedną z rzeczy, które nam mówi, jest to, że ideałem dla widzów tej reklamy jest młody, biały człowiek. Nic dziwnego, że jest to ta sama grupa, do której Apple sprzedaje. Tak więc reklama tego programu w iTunes Store z pewnością gwarantuje, że reklama trafi w dziesiątkę. Wiedząc o tym, reklamodawcy są w stanie zaprojektować swoją pracę tak, aby dotrzeć do publiczności i powiedzieć jej, że jest to program o ludziach takich jak oni.

Reklamy takie jak ta i tytuły sekcji, takie jak „Co jest na topie”, wskazują nam jedną z najczęściej stosowanych technik marketingowych Apple, a mianowicie presję rówieśników. Tworząc listę specjalnie poświęconą informowaniu konsumentów o tym, jakie media są najpopularniejsze, Apple ma nadzieję, że inni dołączą do nich, myśląc, że jeśli wszyscy to robią, to coś w tym musi być.

Wykorzystują również technikę wywierania presji ze swoimi „Top Listami”, których jest osiem. Zawierają one najczęściej pobierane utwory, wypożyczane filmy, odcinki programów telewizyjnych, teledyski, podcasty, albumy, dzwonki i książki audio.

Te sekcje mają na celu normalizację idei kupowania tego, co kupują koledzy konsumenta, a jeśli konsumentowi nie podoba się żaden z tych wyborów, może odwołać się do wyższego organu i zajrzeć do sekcji „Wybór personelu”.

Sklep muzyczny iTunes okazał się wielkim sukcesem z kilku powodów. Jednym z nich jest stosowanie ikonicznych znaków odnoszących się do produktów w sprzedaży. Innym jest użycie list indeksowych, które prowadzą do większej liczby produktów. iTunes używa również powszechnie uznanych kodów i konwencji do komunikowania się z odbiorcami, a następnie kieruje do docelowych odbiorców bardziej szczegółowe kody, których zrozumienie wymaga określonej konotacji kulturowej.

Następnie iTunes wzmacnia grupę docelową za pomocą reklam, które przemawiają do zwykłych konsumentów produktów multimedialnych iTunes. Następnie wywierają presję na konsumenta, który w przeciwnym razie jest na płocie, aby dotrzymał kroku swoim rówieśnikom, oglądając media wymienione jako popularne lub „gorące”. Dzięki tym i innym technikom iTunes odniósł wielki sukces i nadal będzie stanowił interesujący przedmiot badań.