De iTunes-muziekwinkel is een online bedrijf dat wordt gerund door Apple Inc. Het doel is om downloadbare mediabestanden zoals muziek en films te verkopen. Het recente succes, beginnend in 2003, roept veel vragen op over aan wie Apple marketing doet en welke technieken ze hebben gebruikt om dit succes te behalen. Om het volgende essay kort te houden, bekijken we alleen de startpagina van de iTunes-muziekwinkel.

De startpagina van de iTunes Store is opgedeeld in verschillende categorieën. Elk daarvan kan op verschillende manieren door de lens van de semiologie worden onderzocht. Om te beginnen kijken we naar de categorie ‘Nieuwe releases’ die potentiële consumenten informeert over wat er het meest recent is uitgebracht in de iTunes Store. De sectie heeft categorieën voor verschillende soorten media, maar wordt geopend bij nieuwe muziekreleases en toont de covers voor elk nieuw album. Deze albumhoezen zijn allemaal iconische tekens, omdat ze allemaal een afbeelding op een computerscherm zijn die op iets anders lijkt, meestal foto’s van mensen en dingen.

Vervolgens kunnen we het gedeelte met de titel ‘Snelle links’ bekijken. Dit is een lijst met internetlinks die leiden naar websites die ofwel vaak worden bezocht door iTunes Store-consumenten, ofwel sites zijn waarvan de Apple Company wil dat hun consumenten deze bezoeken. Dit gedeelte kan als indexisch worden gedefinieerd, omdat het het publiek verwijst naar plaatsen die ze op internet kunnen bezoeken.

Hetzelfde geldt voor het gedeelte met de eenvoudige titel ‘iTunes STORE’, een andere indexische lijst met internetlocaties. Maar deze sectie gebruikt een interessante techniek. In de lijst, naast de link voor films, staat een oranje ballon met het woord ‘nieuw’ erin. Dit is een combinatie van twee tekens. Het woord “nieuw” is een van de tekens. Het is geschreven in het Romeinse alfabet, een algemeen erkende code, en het is georganiseerd volgens de conventie van de Engelse taal, zodat het een herkenbare betekenis creëert.

Het woord ‘nieuw’ is ook belangrijk omdat het anders is geschreven. Het is zowel geschreven in hoofdletters als vetgedrukt. Beide stijlen werken om de aandacht op dat deel van het scherm te vestigen.

De oranje bol is ook een belangrijk teken, dat wordt gebruikt om de aandacht op de filmlink te vestigen. Dit is succesvol omdat de kleur, oranje, anders is dan alles eromheen, wat terug te relateren is aan de semiotische kijk op het systeem van verschillen. Omdat deze oranje bubbel anders is dan het omringende grijs, weten we dat de auteurs dit deel van het scherm proberen aan te wijzen. Dit werkt alleen omdat oranje een algemeen aanvaarde en erkende visuele code is.

Dezelfde techniek wordt gebruikt in de advertentie voor de band “Counting Crows” bovenaan het scherm. Onderaan de advertentie staat dezelfde oranje bubbel, dit keer met de woorden “Pre-Order” erin. Dit hergebruik van het teken is het bewijs dat, terwijl de ontwerpers van de pagina hun ontwerpen modelleren op reeds bestaande codes, ze ook hun eigen codes creëren en hergebruiken die voor velen begrijpelijk zullen zijn. en vooral herkenbaar voor terugkerende consumenten.

Een andere sectie op de pagina die bijzonder interessant is, heet ‘What’s Hot’. Dit gedeelte van de pagina bevat de meest populaire downloadbare muziek, films, audioboeken, podcasts en games. Wat vooral interessant is aan deze sectie is de titel ‘What’s Hot’, die op twee manieren kan worden bekeken, denotatief en connotatief. Denotatief vraagt ​​​​deze zin: “Wat heeft een hoge temperatuur?” uiteraard niet de bedoelde boodschap. Connotatief beschrijft de naam van deze sectie het materiaal dat wordt vermeld als populair of ‘hot’.

Dit gebruik van jargon geeft ons een hint over wie de demografische doelgroep voor de winkel is. Omdat straattaal een teken is dat alleen kan worden ontcijferd door leden van een specifieke cultuur, moet de demografische doelgroep een groep zijn die zowel de culturele connotatie van de uitdrukking begrijpt als die het niet erg vindt dat deze op een verkoopsite van een bedrijf wordt gebruikt. In het geval van de online iTunes Store, omdat de markt die Apple probeert aan te spreken jongeren zijn die computers bezitten, is de demografie gemakkelijk toegankelijk. Deze perfecte match tussen de mensen die toegang hebben tot de winkel en de mensen die om downloadbare media vragen, is een van de factoren die hebben geleid tot het grote succes van Apple.

De startpagina van de iTunes Store bestaat echter niet alleen uit delen van mediabestanden. Het staat ook vol met advertenties. Deze advertenties helpen ons een nog beperkter beeld te geven van wie de beoogde lezer is. Op de bewuste dag, 1 maart, waren de reclamebanners bovenaan het scherm voor de shows “Quarterlife” en “American Idol” en de band “Counting Crows”.

De meest veelzeggende van deze drie advertenties is de advertentie voor ‘Quarterlife’, een show over een groep van zes blanke jonge volwassenen van in de twintig die opgroeien in het digitale tijdperk. Deze advertentie zit vol ideologische betekenissen. Een van de dingen die het ons vertelt, is dat het ideaal voor kijkers van deze advertentie is om een ​​jonge blanke te zijn. Het is niet verrassend dat dit dezelfde groep is waar Apple naar op de markt brengt. Dus adverteren voor deze show in de iTunes Store garandeert zeker dat de advertentie zijn doel zal bereiken. Dit wetende, kunnen de adverteerders hun werk ontwerpen om het publiek te bereiken en hen te vertellen dat dit een show is over mensen zoals zij.

Advertenties zoals deze en sectietitels als “What’s Hot” wijzen ons op een van de meest gebruikte marketingtechnieken van Apple, en dat is groepsdruk. Door een lijst te maken die speciaal is bedoeld om de consument te informeren over welke media het populairst zijn, hoopt Apple dat anderen zullen meedoen, denkend dat als iedereen het doet, er iets aan de hand moet zijn.

Ze gebruiken ook de groepsdruktechniek met hun ‘Toplijsten’, waarvan er acht zijn. Deze lijst bevat de meest gedownloade nummers, huurfilms, tv-afleveringen, muziekvideo’s, podcasts, albums, beltonen en audioboeken.

Wat deze secties doen, is het idee normaliseren om te kopen wat de leeftijdsgenoten van de consument kopen, en als de consument een van die keuzes niet leuk vindt, kunnen ze een beroep doen op een hogere autoriteit en kijken in de sectie “Staff Pick”.

De iTunes-muziekwinkel is om verschillende redenen een groot succes gebleken. Een daarvan is het gebruik van iconische tekens die relevant zijn voor producten die in de uitverkoop zijn. Een andere is het gebruik van indexische lijsten die leiden tot meer producten. iTunes gebruikt ook algemeen erkende codes en conventies om met hun publiek te communiceren, en richt zich vervolgens op hun beoogde publiek met meer specifieke codes die een bepaalde culturele connotatie vereisen om te begrijpen.

iTunes versterkt vervolgens hun doelgroep met advertenties die de normale consumenten van de iTunes-mediaproducten aanspreken. Vervolgens zetten ze de anders zo actieve consument onder druk om gelijke tred te houden met hun leeftijdsgenoten door media te bekijken die als populair of ‘hot’ worden aangemerkt. Met deze technieken, en meer, heeft iTunes veel succes gehad en zal het een interessant onderzoeksonderwerp blijven.